‘Met alle winden meewaaien, dat doe je maar op zee’. Niet op je werk.

Dat wil ik zeggen tegen iedereen die niets met mij te maken wil hebben. En dat zijn er nogal wat. Sterker nog: veel mensen hebben een hekel aan mij. Beschouwen mij min of meer als hun vijand. Negeren me.
Verkeer ik hun gezelschap, dan voelen ze zich in een keurslijf geduwd. Onvrij. Zónder mij ervaren ze optimale vrijheid. Flexibiliteit ten top. Alsof ík dáár tegenstander van ben. Helemaal niet! Maar dat etiket heb ik nu eenmaal opgeplakt gekregen. Ik begrijp deze antipathie wel; sorry dat ik besta.
Dit blog wil ik gebruiken om voor mezelf op te komen. In ruim 700 woorden. Dat is –ik heb het geklokt, daar ben ik behoorlijk goed in- zo’n drie minuten leestijd. Heb je dat weinige beetje tijd niet over? Dan weet ik zéker dat het goed is om vriendschap te sluiten met mij: realistische, weloverwogen planning die ik ben.

Ik ben altijd onderdeel van zogenoemde ‘timemanagementtrainingen’. Zo ook in de training Toveren met Tijd. Als ik ter sprake kom, dan is dit wat cursisten vaak over mij te zeggen hebben: “voor mij geen planning. Ik ben meer van het flexibele. Afspraken en vergaderingen; ja, die zet ik wel in m’n agenda, maar de rest laat ik leeg. Anders kan ik niets spontaans meer doen. Wordt ’t mij allemaal te statisch. Dat past écht niet bij mij.”

Blij word ik dan altijd als de trainer het voor me opneemt en aan de cursisten uitlegt waar die negatieve associaties over mij door veroorzaakt worden: “Een planning tast het gevoel aan van ‘vrijheid’ en ‘autonomie’. Waarden waaraan veel mensen groot belang hechten in hun werk (en leven). Geen planning -of: een lege agenda- suggereert: flexibel om te bepalen wat je gaat doen –vandaag, deze week, komende maand- ; vrij om in te gaan op datgene wat er toevallig op je pad komt; niets moeten, alles mogen. Onbelemmerd zijn. Werken mét en volgens een planning daarentegen wordt ervaren als onvrij; wat je gaat doen is reeds bepaald; keuzes over je doen en laten zijn niet meer te maken; er is geen bewegingsruimte; alles ligt al vast.
De planning dicteert.”

Cursisten knikken; angst voor onvrij-zijn is inderdaad vaak de reden voor het leeg houden van de agenda. Bovendien vergroot het de ‘wat-ben-jij-toch-een-heerlijk-flexibele-collega’ reputatie. Ook niet onbelangrijk…
De trainer gaat door met het op te nemen voor mij: “Je bent zonder planning niet vrijer of onafhankelijker dan mét. Nee, door niet te plannen, laat je het verloop van de dag over aan het toeval, aan de omstandigheden, aan anderen. En daarmee maak je jezelf juíst afhankelijk; van alles wat buiten jouzelf ligt. Belangen en prioriteiten van anderen worden de leidende principes van jouw dagindeling. (Met als bijkomend effect het gevoel van: ‘geleefd worden door’ en ‘geen grip meer hebben op’ -hallo stress…). Je bepaalt niet zélf, je laat het gebeuren. Dat heeft niets te maken met vrijheid en autonomie, dat heeft meer weg van: met alle winden meewaaien. Alles op z’n beloop laten en jezelf wijsmaken dat je vrij bent. Dat is schijnvrijheid.” 

Ik kan je helpen die, door jou zo verafschuwde, afhankelijkheid te voorkomen: erken de waarde van mijn bestaan. Leer om op de juiste manier met mij om te gaan: ik ben geen doel op zich, die jou angstvallig in de greep wil houden. Ik ben een middel, om je te helpen de juiste richting te bepalen.
En ervaar: juist dánkzij mij ben je vrij. Vrij om steeds opnieuw te kiezen: in de ene situatie volg je me precies, in de andere situatie
wijk je van me af.
Het kunnen maken van keuzes, dat is wat ik te bieden heb. Realistisch en verantwoord, bewustmakend van wat je wél en dus ook níet aan het doen bent. Met behulp van mij hou je ‘grip op de zaak’ -ook als het anders loopt dan je van te voren bedacht had.
Daarin zit precies de vrijheid die ik te bieden heb: je laat je niet met alle winden meewaaien, je stelt weloverwogen je zeilen bij. Om koers te houden. Om te voorkomen dat je aan lager wal raakt.
Jij dicteert.

Ik doe je een voorstel: beschouw mij niet langer als tegenstander, maar als medestander. Sluit vriendschap met me.
Aan jou de keuze.

Geef een reactie